Uit het AD van 2 februari 2023:

De meeste werknemers van Hollandia rijden nooit over de Haringvlietbrug. Toch draait hun werk om de oever-verbinding tussen Zuid-Holland, Zeeland en Noord-Brabant. Bij het staalconstructiebedrijf in Krimpen aan den IJssel wordt de nieuwe brugklep gemaakt.

De uit de kluiten gewassen productiehal is op zichzelf al overweldigend, maar eenmaal binnen vliegen de superlatieven je pas echt om de oren. Want midden in de Krimpense Stormpolder, vlakbij de plek waar de Hollandsche IJssel overgaat in de Nieuwe Maas, ligt twee miljoen kilo staal, waar gemiddeld 60 mensen 2500 uur per week aan werken.

Diana Wonnink van Rijkswaterstaat, omgevingsmanager voor de te renoveren Haringvlietbrug, kijkt toe hoe de vonken van het staal spatten. Bij Hollandia is al aan heel wat bruggen gewerkt voor Rijkswaterstaat. ,,De Combinatie Mobilis-Croon-Haringvliet won de aanbesteding en contracteerde Hollandia in als onderaannemer", vertelt ze. ,,Daar zijn we heel blij mee, want in Krimpen weten ze waar ze het over hebben."

De 'olympische planning' was reden te kiezen voor CMCH. En dat was maar goed ook, want Hollandia heeft al wat tegenslagen achter de rug. ,,De levering van de stalen platen liep, vanwege de oorlog in Oekraïne, twee maanden vertraging op. Toen ze klaar lagen, was het laag water en kon de zware vracht niet vanuit Duitsland hierheen worden gevaren", zegt projectmanager Patrick Bos. ,,Toen waren we zo weer een maand verder."

De verloren tijd weer inlopen, betekende kunst-en-vliegwerk. Voor het al ingehuurde personeel uit binnen- en buitenland werd eerst intern ander werk geregeld. ,,We hebben stad en land moeten afbellen om ze bij elkaar te krijgen. Als je ze wegstuurt, ben je ze kwijt. Er zijn meer grote klussen in Rotterdam en omgeving", verklaart Bos.

Ook werd het werkproces omgegooid. ,,Zo zouden we het brugdek in drie delen lassen en conserveren, maar doen we dat nu in één keer." Maar de enige hal waar een brugklep van 26 bij 57 meter in kan, was verhuurd aan de buren van IHC. Dat die scheepsbouwer in zwaar weer zit en de werf in Krimpen tijdelijk moest sluiten, kwam Hollandia goed uit. ,,Al moeten we onze eigen hal nu wel terughuren."

En daar ligt dus het rijdek, dat uiterlijk 4 augustus gebruiksklaar boven het Haringvliet moet hangen. Nu nog op zijn kop, met de constructie van troggen en dwarsdragers naar boven. ,,Negentig procent van het werk aan een brug zit immers aan de onderkant." Maar het is ook prettiger voor de lassers, die nu niet boven hun hoofd hoeven te werken. ,,De duizend troggen (dwarsbalken onder rijdek, red.) maken de brug sterk, maar ze moeten wel exact in lijn zijn aangebracht. De eisen op de constructie zijn hoog, het is millimeterwerk."

Nu de brugklep nagenoeg klaar is, kan worden begonnen met de bevestiging van de ballastkist, die straks onder het wegdek komt. Rijdek en ballast moeten in evenwicht zijn, zodat de klep makkelijk open en dicht kan. ,,Je kunt het zien als een weegschaal", zegt Bos. Maar dan wel een megagrote, want de ballastkist alleen al weegt 300.000 kilo. En daar komt nog eens 850.000 kilo beton en staal in om de brug te balanceren.

,,Normaal gesproken wordt die ballast ter plekke in de kist gebracht, maar omdat er zo weinig tijd is, gebeurt het al hier. De klep moet zo compleet mogelijk naar de bouwplaats", zegt Wonnink.

Dat voor dat megazware transport een deel van het Haringvliet moet worden uitgebaggerd, neemt Rijkswaterstaat voor lief. ,,We hebben maar zeven weken de tijd om ter plekke aan de Haringvlietbrug te werken. Mensen mopperen dat ze zo'n afsluiting lang vinden duren, maar dat is dus echt heel kort voor zo'n militaire operatie als deze."